Fantasy

Annabel

A może to ona ciebie znalazła? - ciągnęła wciąż tym samym tonem.

Olorin

-Nie, rzuciłem toporem i trafiłem na nią-powiedział już spokojniej krasnolud

Messa

- Jasne, od razu we mnie - mruknęła stojąc już pod drzewem - To Crom we mnie trafił toporem, nie ty. Chodźmy stąd, robi się coraz jaśniej - stwierdziła i weszła wgłąb lasu.

Annabel

Annabel tylko prychnęła lekceważąco i także weszła do lasu, krzywiąc się na myśl o słońcu.

Crom

- Co z tego że się robi coraz jaśniej? - ważąc w ręku sakiewkę, prychnął lekceważąco i schował do kieszeni - Lubięjak jest dobra widoczność, ale dobra, idziemy.

Olorin

Messa, mi chodziło że trafiłem na Ciebie idąc a rzuciłem toporem w którą stronę iść Wink

-Ehhhh....to ruszajmy..-poowiedział krasnolud choć stracił dziwnie chęć do wyprawy, wolił mniejsze grupy.

Elheres

Elheres, która do tej pory była pogrążona w zadumie, dopiero po histerycznej ucieczce nowej przybyłej zauwazyła, że od kilku chwil do ich drużyny dołączyły sie dwie nowe osoby. - hmmm.. jesli mogłabym przeprosić - naprawdę macie ochotę iść razem z nami?Jesteśmy trochę opóźnieni, ale ostateczna fala nie dotarła jeszcze do terenów na które mamy dotrzeć. O.- tutaj spojrzała na kępke drzew - chyba mamy gości... Zza jednego z krzaków wypadł z dzikimi okrzykami dowódca orków, a za nim trochę zdezorientowani i otumanieni żołnierze. Było ich tylko kilkunastu lecz byli dobrze uzbrojeni i w dzikich okrzykach słychać było ekstazę mordu i żądzy krwi. Elheres jako pierwsza zajęła miejsce za sporym pagórkiem i obserwowała przebieg sprawy. Jeśli pomimo odwrotu orkowie nadal będą chcieli zaatakować drużynę, trzeba będzie rozpocząć otwartą walkę... Na razie Elheres czekała na przyjaciół, którzy za nia podążali.

Przepraszam za chwilową neiobecność, ale musicie zrozumieć - problemy techniczne i czasowe....

Annabel

Annabel słysząc hałasy i odgłosy orków natychmiast schowała się za pniem drzewa. Widząc kilkunastu obrzydliwych wojowników wskoczyła na konar i bezszelestnie wyciągnęła kuszę i bełt. Po chwili pierwsza strzała trafiła w jednego z orków...

Olorin

Krasnolud gwałtownie się obrucił. Uśmiechął się, wyjął swój mały topór i cisnął nim w orków. Trafił łucznika przez co on wypuścił strzałę w kolegę trafiając dokładnie w głowę. Olorin podniósł swój topór i rzucił się w wir walki.

Messa

Messa szybko podleciała do jednego orka i zaczęła uderzać w niego ostrzami. Potwór już stracił życie, jednak demonica widząc krew wpadła w szał i dalej rozcinała trupa, na coraz mniejsze kawałki, co powodowało, że na ziemię spływało coraz więcej krwi. Po chwili zajęła się także następnym.

Annabel

Drowka widząc, że jej towarzysze już zaczęli zaciętą walkę, zeskoczyła z drzewa i wyciągnęła pałasze tnąc po kolei wszystkich orków, którzy stanęli jej na drodze.

Elheres

Elheres zauważyła że nic nie poszło po jej myśli. To my pierwsi zaczęliśmy przelewać krew i nie da się już tego cofnąć - trzeba walczyć.
Jeden z orków, najprawdopodobniej dowódca zaczął wraz z resztą zacieśniać krąg wokół Annabel, Messy i Olorina.Elheres ukrytej za głazem oraz Croma, który również jeszcze nie brał udziału w walce nikt nie zauważył. W tej sytuacji trzeba zdezorientować i zapobiec zorganizowaniu szyku przez orków. Elheres wyciągając miecz zza pasa cicho zakradla się na tyły, gdzie dowódca orków plując wokoło, głośno wydawał rozkazy wśród żołnierzy. W chwili gdy ten odwrocił się i skinął ręką na trzech walczących, Elheres wbiła miecz w pierś, przebijając ją na wskroś. Wsród oddziału zawrzała panika. Trzech najsilniejszych zaczęło walczyć ze sobą o dowództwo. Został rozbity szyk, a Annabel, Olorin i Messa zaczęli od nowa rzeź. Teraz Elheres zaczęła w ogólnym zamieszaniu szukać Croma....

Olorin

Olorin wpadł w szał. Zaczął rozłupywać tarcze, pancerze i bronie na oślep. Wszyscy orkowie którzy stanęłi na jego drodze zginęłi szybką śmiercią. Niechcąco podszedł za blisko Annabel i rozciął jej lewą rękę. Przez szał nawet tego nie zauważył i zabijał dalej. tak to jest mieć krasnoluda w drużynie Wink

Nie wyglądało na to, żeby miał przestać, lecz nagle stanął. Był wyczerpany. Spojrzał na około. Wszystko było zamazane. Zrozumiał, że wpadł w szał. Spojrzał w kierunku Annabel. Zobaczył jej krwawiącą rękę. Myślał, że to przez orków i rzucił w dwóch toporami(tymi do rzucania). Trafiły prosto w serca i przewróciły wrogow. Podszedł do nich i wyciągnął broń, następnie ją schował spowrotem. -Nic Ci nie jest Annabel? Te przeklęte orki już nikogo nie zranią!-powiedział

Sorry Annabel, ale taki jest szał Wink

nie patrzysz wróg/przyjaciel tylko kolesie których mam zabić Very Happy

Annabel

Po szybkich cięciach, w których zginął ostatni ork, Annabel odwróciła się do Olorina i starała się opanować złość - Dla twojej informacjii to TY mnie drasnąłeś w rękę. Przez swój szał. - syknęła. Ręką dawała o sobie znać coraz bardziej, a krwi coraz więcej ubywało. Szybko wyjęła zza płaszcza małą, niebieską flaszeczkę i łyknęła jeden łyk, chłodnej substancji, która zaczęła się rozpływać po całym ciele. Po chwili ból minął, a ręką przestała krwawić. Pozostała tylko rana.

Olorin, nigdy nie bierz przykładu z szałojowników... xD

Taka ciekawostka, jesli chodzi o ten płyn, który moja postać wypiła. Stosuje się go podczas tortur. A dlaczego? Najpierw się doprowadza torturowaną osobę do ciężkiego stanu, a potem daje się jej ten eliksir uzdrawiający. W ten sposób osoba ta, nie umiera i można ją torturować wiekami. Mnie zachwyciła ta pomysłowość Razz

Crom

- Ty cholerny krasnoludzie!! - ryknał, leżąc obok matwych orków, ściskając mocno ramię.
- Najpierw zabierają mi zabawę siekając orków, a teraz mnie kaleczą, no ładnie. Ann, masz trochę tej substancji? - choć wyglądałna spokojnego, to w jego oczach pojawił się przestrach