Fantasy

Olorin

Olorin patrzył na psa z niedowiezaniem. Poszedł spowrotem w krzaki i ciachał na ślepo.

Annabel

- Uważaj, bo przetrącisz dzięcioła... - krzyknęła za nim dusząc się ze śmiechu.

Olorin

Krasnolud nagle zciął drzewo które spadało na Annabel i inncyh. Nie przejął się tym, a nawet je popchnął żeby przyspieszyło.

Lavile

- Co za czasy... - Dziewczyna oskoczyła, a po chwili drzewo wylądowało w moiejcu gdzie kucała. Znowu się potknęła. - No nie, ja tu zaraz skonam! Jeszcze raz się wywrócę to wstawać nawet nie będę! kopnęła wściekle w pień i zaczęła skakać z bólu.

Annabel

Annabel szybko wstała i wskoczyła na lecące w jej stronę drzewo, a następnie podbiegła do krasnoluda i wściekła wyrwała mu topór - Jak ja dostanę szału, to wcale nie będzie tak wesoło.

Messa

Nagle słychać było odgłosy burzy i dwa pioruny uderzyły w ziemię - w miejsce w którym leżało przewrócone drzewo, które natychmiast się zapaliło - Tyle wystarczy? - spytała demonica

Lavile

- Dzięki... - Dziewczyna wstała i patrzyła oczekująco miedzy drzewa. To coś, cokolwiek to było, zbyt wolno sie zbliżało.

Olorin

Krasnolud wpadł w wściekłość. Drow zabrał mu topór! Zaczął bić drowke po nogach.

Lavile

- Co za kretyn... - Dziewczyna wyciągnęła przed siebie prawą rękę, w lewej trzymala swoją rózdżkę. Wyszeptała kilka słów, a cieniutki bicz ognia poleciał w stronę krasnoluda i uderzył go w brzuch, odrzucając od drowki. - Czemu ta bestia tak wolno sie zbliża?

Annabel

Annabel patrzyła na tę żałosną scenę z litością, jednak po chwili poczuła, że krasnolud rzeczywiście mocno zadaje ciosy. Odskoczyła od niego, odrzuciła topór i zmuszona to zdecydowanych kroków wyjęła pałasze i przecięła Olorinowi ramię. Dopiero po chwili zorientowała się, że szałojownik ogarnięty przez swój szał nie czuje żadnego bólu. Przeklęła do siebie i razem z jego toporem wskoczyła na drzewo.

Olorin

Krasnolud już nie mógł wytrzymać. Tak był zły, że rzucił się z mieczem któy własnie wyciągnął z drzewa (chyba orkowy) rzucił sie na czarodziejke. i wymachiwał przy tym mieczem chacząc o drzewa.

Messa

- Możemy już iść do tego czegoś, czy czekamy aż to przyjdzie do nas? - Messa spoojrzała pytająco na drużynę - A w drzewo z tym, ja spadam to zabić. Najwyżej to mnie zabije. Po liściach zaczęła obficie spływać woda, słuchać też było grzmoty, a niebo rozświetlały błyskawice.

Lavile

- Oż! No nie przesadzaj!! - Dziewczyna wydarła się na niego i próbowała postawić przed sobą ścianę ognia. Jednak jej nie wyszło. Zaczął padać deszcz. - cholercia! Czemu nie udaje mi się akurat jak nie trzeba?? - Rzuciła do siebie wściekla i wspięła się na najbliższe drzewo.

Olorin

Krasnolud podbiegł do drzewa i rabał w niego mieczem. Nagle ten sie złamał. Krasnolud był na skraju wytrzymałości i nagle...wybuchła mu głowa...zamiast niej pojawiło sie coś przypominające pysk pająka. Cały się wkońcu zamienił w oślizgłe pajęcze coś i wspinał na drzewo.

Messa

Messa nie patrząc już na resztę poleciała w stronę bestii i owładnięta jakąś żądzą krwii zaczęła ciąć na oślep katarami. Jednak bestia była silniejsza i demonica została odepchnięta od bestii. Poszybowała tak przez chwilę, aż uderzyła w drzewo. Na jej lewym skrzydle była wielka, obficie krwawiąca rana.